Wanneer in welke stad?

Zeven jaar geleden kocht ik in een opwelling een mooie vleugel en realiseerde daarmee een jeugddroom. Helaas bleek toen al snel dat de kwaliteit van mijn pianospel geen recht deed aan dit instrument. Ik heb in mijn jeugd wel de nodige jaren les gehad maar daarna nog maar incidenteel kunnen spelen. Daar moest dus wat aan gedaan worden. Het internet bood uitkomst en leverde een keur aan pianoleraren op. Maar eentje sprong er uit, en na een proefles van Marc was de beslissing makkelijk genomen. Nu, ruim 80lessen en 40 muziekstukken later, klinkt de vleugel een stuk beter. Maar ook blijkt (natuurlijk) dat ik nog steeds veel te leren heb. Elke keer als Marc dezelfde toetsen aanslaat als ik blijkt het weer veel mooier te klinken. En dan is er nog de niet geringe kwestie van de goeie toetsen raken ........ In deze 7 jaar is Marc een inspirerende leraar gebleken die ik tevens als een vriend beschouw.

Het is fijn om les van Marc te hebben. Bij Marc leer je piano spelen met je ogen dicht.

Marc is zelf een begenadigd concertpianist en een bijzonder sympathiek persoon. Daarbij beschikt hij over zeer goede didactische vaardigheden. Als ik een keer een les bijwoon dan is het altijd een genot om te zien hoe hij mijn dochter Eva lesgeeft en te horen hoe haar pianospel weer vooruit is gegaan. Marc is altijd goed gehumeurd, zijn toon vriendelijk, opbouwend, geduldig, stimulerend, duidelijk in zijn uitleg en met een mooie balans tussen wat geleerd ´moet´ worden en leuke dingen. Het verbaast mij dan ook niet dat Eva al ruim vijf jaar altijd met plezier naar de pianolessen van Marc gaat. En ik hoop dat ze dat nog heel lang zal blijven doen.

Marc is mijn derde pianoleraar. Als klein jongetje en later ergens rond mijn 40e heb ik ook al les gehad. In die tijd voelde ik me vaak ongemakkelijk als ik op les kwam. Want: te weinig gestudeerd, geen tijd gehad, verkouden. Soms was dat zo maar het waren ook wel eens uitvluchten. Nu bij Marc hoeft dat niet meer. Ik stap ontspannen de pianokamer in en heb altijd zin in het komende uur. Zou dat nou komen omdat ik nu 67 ben en me niet meer hoef te verontschuldigen of is het Marc die me met zijn aanstekelijke enthousiasme stimuleert? Wim Slot

Voor een goeie concertpianist is Marc heerlijk eenvoudig, gezellig en lollig. Maar ook precies en streng waar dat nodig is. Geen kind zal altijd vanzelf zijn huiswerk doen (bij ons 6x10 min. per week) dus daar moet ik wel achteraan zitten want ze willen zoveel dingen OOK doen. Maar ook als ze zich tegen het huiswerk verzetten hoor ik nooit iets negatiefs over Marc. Ik vind het zelf ongelooflijk wat hij mijn kinderen al allemaal heeft geleerd.

Inmiddels zit ik al 7 jaar bij Marc op les. Hij laat mij op een rustige manier leren piano spelen. Hij geeft me de vrijheid om muziek te kiezen die ik wil spelen. Hij is een plezierige leraar!

Het is heel leuk als je soms stiekem het volgende liedje ook al oefent want dan is Marc heel erg verbaast dat je het meteen kan! 🙂

Zeer aan te bevelen docent, met bijzonder veel geduld, en de gave om goed en leuk les te geven. Na de les heb ik altijd nog meer zin om piano te spelen en muziek te luisteren. Marc speelt zelf natuurlijk heel mooi en kan leuk vertellen over zijn concertpraktijk (zie elders op deze site). Praktisch voordeel: volwassen leerlingen kunnen desgewenst 'losse' afspraken maken, je bent dus niet gebonden aan een twee-wekelijks ritme. Irene van Diepenbos, leerling sinds 2009

Nadat ik in mijn jeugd enkele jaren pianoles had gekregen, ben ik daarmee in mijn studietijd en vervolgens in mijn werkzame leven opgehouden. Wel ben ik altijd, als ik de tijd ervoor kon vinden, blijven spelen. Ik ben na mijn pensioen weer met pianoles begonnen in het buitenland, in Zwitserland, waar mijn man en ik langere tijd verbleven. Daar trof ik een dame, die met veel strenge energie mij wees op alle mankementen van mijn pianospel. Toen ik enigszins begon te begrijpen wat er allemaal fout ging, was mijn zelfvertrouwen verdwenen. Ik ben Marc Simons oneindig dankbaar, dat hij in staat geweest is mij dat weer terug te geven, terwijl hij mogelijk nog strenger is dan mijn Zwitserse dame, maar op een manier, die niet als zodanig overkomt. Zijn geduld is onuitputtelijk, hij kan zo nodig doorzetten, maar begrijpt ook wanneer ontspanning geboden is. Het plezier, dat ik aan mijn piano beleef, heb ik altijd vermoed en nu eindelijk gekregen. Ik hoop daar nog vele jaren van te mogen genieten.

Marc Simons en ik ontmoetten elkaar ruim 30 jaar geleden, toen we allebei in het Nederlands Balletorkest werkten. Ik speelde daar harp, Marc piano en celesta. Als collega’s hadden we samen altijd veel plezier en dat is, nu ik sinds een paar jaar pianoles van hem heb, nog steeds zo! Ik ben erg blij met de inspirerende lessen, waarbij Marc’s pianistische vakmanschap en jarenlange ervaring als leraar samengaan met zijn hartelijkheid en gevoel voor humor. Ik ga met plezier naar les en heb na afloop altijd zin om thuis gauw aan de slag te gaan met wat Marc me heeft geleerd!

Nadat ik Marc bij een van zijn leerlingen had ontmoet kreeg ik zin om bij hem de uit mijn jeugd daterende pianolessen weer op te pakken. Het bleek een goed idee. Marc geeft les met veel geduld maar als het echt nodig is kan hij ook streng zijn. Hij doet dat subtiel, wordt niet boos, maar hij bereikt wel het gewenste effect. Verder heeft Marc inspirerende muzikale ideeën; dankzij hem - en zijn manier van spelen !- ga je de piano en de grote pianocomponisten nog meer bewonderen. Marc is, behalve een prima leraar, ook werkelijk geïnteresseerd in zijn leerlingen. Ook daarom ben ik graag een van hen.

De benadering van Marc is ongedwongen, prettig en professioneel. Marc  verstaat de kunst om zich te verplaatsen in de persoonlijkheid van de betreffende leerling en op  basis van zijn jarenlange pedagogische ervaring, worden bijna ongemerkt grote vorderingen gemaakt. Daarbij ervaren Benjamin en ik Marc als een sympathieke persoonlijkheid en een gedreven musicus.  

Vanaf mijn 5e jaar totdat ik uit huis ging heb ik met veel plezier pianoles gehad. Toen stopte dat en ook het pianospelen liep daarna terug. Tien jaar later wilde ik het weer oppakken, maar mijn vingers verkrampten steeds. Ik weet nu: het begin van een focale dystonie. Tijdens mijn zoektocht naar een goede leraar, suggereerde de portier van het conservatorium mij om Marc Simons te vragen; daar hoorde hij goede verhalen over. En dat klopte! Naast het werken aan interpretatie, lag op mijn verzoek eerst de nadruk sterk op de techniek van een goede aanslag. Dat heeft blijvend z’n vruchten afgeleverd. Inmiddels zijn we ca 35 jaar (!) verder. Steeds kom ik weer terug bij Marc voor les, meestal 5 a 6 maanden per jaar. En nog steeds voel ik me in zo’n periode vooruitgaan, zowel qua techniek als qua muzikale vertolking. Ik hoop nog lang bij Marc door te kunnen gaan, zowel vanwege deze vooruitgang maar vooral ook om het plezier tijdens de lessen.